เรื่องราว ความรัก ..............
ในวันสุดท้ายก่อนวันคริสต์มาส ฉันรีบไปยังซุปเปอร์มาร์เก็ตเพื่อซื้อของขวัญที่ฉันไม่ได้ซื้อไว้แต่เนิ่น ๆเมื่อฉันเห็นผู้คนทั้งหมดที่นั่น ฉันก็เริ่มบ่นกับตัวเองฉันคงต้องเสียเวลาเป็นชาติที่นี่แน่ ๆ ฉันควรไปที่อื่นดีกว่าคริสต์มาสนี่ทำให้รู้สึกแออัด และน่ารำคาญขึ้นทุก ๆ ปีจริง ๆ
สิ่งที่ฉันอยากจะทำคือเอนตัวลงนอนแล้วก็หลับไปและตื่นขึ้นมาเมื่อเวลานี้ผ่านพ้นไปแล้วจริง ๆแต่ถึงยังไงฉันก็ยังไปที่แผนกของเล่น และฉันก็เริ่มหัวเสียเกี่ยวกับราคาของมันและแปลกใจว่า เด็ก ๆ เนี่ยะเล่นของเล่นที่แพงขนาดนี้เชียวหรือขณะที่กำลังเดินดูของอยู่ในแผนกของเล่นนั้นฉันสังเกตเห็นเด็กผู้ชายตัวเล็ก ๆ คนหนึ่ง อายุประมาณ 5 ขวบกำลังอุ้มตุ๊กตาไว้แนบกับอก เขาค่อย ๆ ลูบผมของตุ๊กตานั้น และมองดูอย่างเศร้าสร้อยฉันสงสัยว่าเด็กผู้ชายคนนี้จะเอาตุ๊กตาไปให้ใครกัน
เด็กผู้ชายคนนั้นหันไปหาหญิงชราที่อยู่ข้าง ๆ" คุณยายแน่ใจเหรอครับว่าผมมีเงินไม่พอ? "หญิงชราตอบว่า " หลานก็รู้นี่ ว่าหลานมีเงินไม่พอที่จะซื้อตุ๊กตาตัวนี้หรอก"
หลังจากนั้น หญิงชราก็บอกให้เขารออยู่ตรงนั้นประมาณ 5 นาทีระหว่างที่เธอจะไปเดินดูรอบ ๆ แล้วเธอก็จากไปอย่างรวดเร็วเด็กชายยังคงอุ้มตุ๊กตาอยู่ในมือ ในที่สุดฉันก็เริ่มเดินเข้าไปหาเขา
ฉันถามเค้าว่าเค้าจะเอาตุ๊กตาตัวนั้นไปให้ใคร" มันเป็นตุ๊กตาที่น้องสาวของผมชอบที่สุดฮะและเธอก็อยากจะได้มันมากเป็นของขวัญวันคริสต์มาสเธอมั่นใจมากว่าซานตาคลอสจะให้ตุ๊กตาตัวนี้แก่เธอ "
ฉันบอกเค้าว่า ซานตาคลอสจะให้ตุ๊กตานี้แก่น้องสาวของเขาแน่ ๆและก็ไม่ต้องกังวลหรอก แต่เขาตอบฉันด้วยท่าทางเศร้าสลดว่า" ไม่หรอกฮะ ซานตาคลอสไม่สามารถเอาตุ๊กตานี้ไปให้เธอในที่ ๆ เธออยู่ตอนนี้ได้ผมจะเอาตุ๊กตาตัวนี้ไปให้แม่ แม่จะได้เอาตุ๊กตานี้ไปให้เธอเมื่อแม่ไปที่นั่น "
ดวงตาของเขาเศร้ามากขณะที่เขาพูดต่อไป" น้องสาวของผมไปอยู่บนสวรรค์พ่อบอกว่าแม่ก็จะไปเหมือนกันในเร็ว ๆ นี้ผมก็เลยคิดว่าแม่น่าจะเอามันไปให้น้องสาวของผมได้ "หัวใจของฉันเกือบจะหยุดเต้น เด็กชายเงยหน้ามองฉันแล้วพูดว่า" ผมบอกพ่อให้บอกแม่ว่าอย่าพึงไปให้รอผมจนกว่าผมจะกลับจากซุปเปอร์มาร์เก็ตฮะ "
แล้วเขาก็หยิบรูปที่น่ารักมากของเขาซึ่งกำลังหัวเราะให้ฉันดูแล้วก็บอกว่า " ผมอยากให้แม่เอารูปนี้ไปด้วยฮะเธอจะได้ไม่ลืมผมผมรักแม่ฮะ และผมก็หวังว่าเธอจะไม่ต้องจากผมไปแต่พ่อบอกว่าเธอต้องไปอยู่กับน้องสาวของผม "แล้วเขาก็จ้องมองตุ๊กตาอีกครั้งอย่าอาลัยฉันรีบคว้ากระเป๋าตังออกมาอย่างรวดเร็ว หยิบธนบัตรออกมา 2-3ใบ แล้วพูดว่าทำไมเราไม่ลองตรวจดูอีกที เผื่อว่าเราจะมีเงินพอ" ตกลงฮะ " เขาพูด " ผมหวังว่าผมจะมีเงินพอนะฮะ "
ฉันแอบใส่เงินของฉันลงในกระเป๋าตังของเขาโดยไม่ให้เขาเห็น(ไม่รู้ทำไง)แล้วเขาก็เริ่มนับมัน เด็กชายพูด " ขอบคุณพระเจ้าที่ประทานเงินให้ผมฮะ "เขามองฉัน แล้วพูดเสริมว่า " ผมอธิษฐานกับพระเจ้าก่อนนอนเมื่อวานฮะว่าขอให้ผมมีเงินพอที่จะซื้อตุ๊กตาตัวนี้เพื่อแม่จะได้เอาไปให้น้องสาวของผมฮะแล้วพระองค์ก็ได้ยิน ความจริงผมอยากได้เงินที่จะซื้อกุหลาบสีขาวให้แม่ด้วยฮะแต่ผมไม่กล้าขอมากเกินไป แต่พระองค์ก็ให้เงินผมมากพอที่จะซื้อทั้งตุ๊กตาและกุหลาบแม่ของผมชอบกุหลาบขาวฮะ "
ฉันเดินออกมากับรถเข็นของฉันฉันไม่สามารถเอาภาพของเด็กชายคนนั้นออกจากจิตใจฉันได้
หลังจากนั้นฉันก็จำข่าวที่อยู่ในหนังสือพิมพ์เมื่อ 2 วันก่อนได้มันบอกว่าคนขับรถบรรทุกที่เมาเหล้าคนหนึ่งขับรถชนรถอีกคันหนึ่งที่มีหญิงสาวคนหนึ่งกับเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ในรถ เด็กหญิงคนนั้นเสียชีวิตทันทีแต่แม่ของเธออยู่ในขั้นบาดเจ็บสาหัสครอบครัวของพวกเขาต้องตัดสินใจว่าจะดึงปลั๊กเครื่องช่วยหายใจเพราะถึงยังไงเธอก็ไม่สามารถดีขึ้นไปกว่าขั้นโคม่าได้ครอบครัวนี้จะเป็นของเด็กชายคนนั้นรึเปล่านะ
2 วันหลังจากได้พบกับเด็กชายคนนั้นฉันอ่านเจอในหนังสือพิมพ์ว่า หญิงสาวคนนั้นได้เสียชีวิตแล้วฉันไม่สามารถหยุดตัวเองไว้ได้ที่จะไปซื้อกุหลาบช่อหนึ่งแล้วไปที่ซึ่งร่างของหญิงคนนั้นได้ถูกเปิดให้คนได้ดู และอธิษฐานเป็นครั้งสุดท้ายก่อนฝังเธออยู่ในนั้นในโลงศพของเธอ ในมือมีดอกกุหลาบสีขาวดอกหนึ่งกับรูปถ่ายของเด็กชายคนนั้นและมีตุ๊กตาวางอยู่บนหน้าอก
ฉันออกไปข้างนอกทั้งน้ำตา รู้สึกว่าชีวิตของฉันได้เปลี่ยนไปตลอดกาลความรักที่เด็กผู้ชายคนนี้มีให้แม่ และน้องสาวของเขานั้นจะยังคงอยู่ยืนยาวสุดแก่การจินตนาการ แต่เพียงแค่เศษเสี้ยววินาทีเท่านั้นคนดื่มเหล้าคนหนึ่งก็ได้พรากทุกสิ่งทุกอย่างไปจากเขา
ขอขอบคุณบทความดีที่ได้รับจากเมล์ DuaN_FORTH
เห็นว่าน่าสนใจ จึงนำมาเผยแพร่ต่อไป
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น